U pacjentów z rzutowo-remisyjną postacią SM stosuje się leczenie natalizumabem podawanym raz na 4 tygodnie, co wiąże się z ryzykiem wystąpienia postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii.

Pourazowe obrażenie mózgu (TBI, traumatic brain injury) uważane jest za potencjalny modyfikowalny czynnik ryzyka wystąpienia otępienia, jednak wyniki dotychczasowych badań były sprzeczne, zwłaszcza że urazy czaszkowo-mózgowe i otępienie mają wspólne czynniki ryzyka.

Metylokobalamina zmniejsza neurotoksyczne działanie homocysteiny, a w badaniach przedklinicznych została uznana za potencjalny lek w leczeniu stwardnienia zanikowego bocznego (ALS, amyotrophic lateral sclerosis).

Przeprowadzone dotychczas badania wykazały, że ryzyko wystąpienia udaru niedokrwiennego mózgu po stronie bezobjawowego zwężenia tętnicy szyjnej wewnętrznej wynosi około 1%, jeśli pacjenci byli leczeni chirurgicznie (tj. poddani stentowaniu lub endarterektomii tętnicy szyjnej), natomiast u pacjentów leczonych farmakologicznie ryzyko to jest wyższe i wynosi 2%.

Celem omawianego retrospektywnego badania było porównanie skuteczności i bezpieczeństwa doustnych bezpośrednich antykoagulantów (DOAC) i warfaryny w leczeniu CVT.