ZALOGUJ
Pomimo szybkiego rozwoju technik neuroobrazowania, diagnostyka stwardnienia zanikowego bocznego (ALS) pozostaje dużym wyzwaniem. Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) jest badaniem ważnym dla wykluczenia chorób naśladujących objawy ALS, podczas gdy obrazowanie tensora dyfuzji (DTI) jest użytecznym narzędziem w identyfikacji uszkodzeń dróg korowych. Autorzy przeprowadzili badanie mające na celu zidentyfikowanie optymalnego zestawu parametrów DTI wspierających diagnozę ALS, które można by zastosować w rutynowym badaniu MRI i wykorzystać jako biomarker choroby w codziennej praktyce.
W tym celu 47 pacjentów z ALS i 55 zdrowych osób dobranych pod względem wieku i płci poddano badaniu MRI przy użyciu skanera 1,5-Tesla, w tym sekwencji DTI z 30 kierunkami przestrzennymi i wartością b 0/1000 s/mm2. Dwóch niezależnych badaczy mierzyło parametry DTI: ułamkową anizotropię (FA), TRACE i pozorny współczynnik dyfuzji (ADC) przy użyciu odręcznych obszarów zainteresowania zlokalizowanych wzdłuż obu dróg korowo-rdzeniowych, zaczynając na poziomie torebki wewnętrznej i kończąc na rdzeniu.
W wyniku badania jedynie dla ułamkowej anizotropii różnice osiągnęły znamienność statystyczną (ALS vs. kontrole, p < 0,001). Najwyższą czułość stwierdzono w zakresie badania pniu mózgu (konary mózgowe, mosty i piramidy), gdzie wynosiła 72,3–80,9%, natomiast najwyższą specyficzność obserwowano na poziomie torebki wewnętrznej (94,6%). Najwyższą łączną czułość i specyficzność uzyskano w moście (odpowiednio 72,3% i 72,7%). Pozytywne wartości predykcyjne oparte na klasyfikatorze dla punktów granicznych indeksu Youden wahały się między 60,7% a 69,4%. Autorzy stwierdzają, że w badaniu wykazali, iż anizotropia frakcyjna mierzona na poziomie pnia mózgu jest najbardziej istotnym parametrem różnicującym pacjentów z ALS od osób zdrowych i mogłaby ona stać się biomarkerem specyficznym dla ALS do identyfikacji pacjentów w codziennej praktyce.