Porównanie skuteczności i bezpieczeństwa leczenia natalizumabem podawanym co 4 lub co 6 tygodni

U pacjentów z rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego (SM, sclerosis multiplex) stosuje się leczenie natalizumabem podawanym raz na 4 tygodnie, co wiąże się z ryzykiem wystąpienia postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii (PML, progressive multifocal leukoencephalopathy). Przejście na dawkowanie w wydłużonych odstępach czasowych wiąże się z niższym ryzykiem wystąpienia PML, ale skuteczność takiego podejścia pozostaje nieznana. Przeprowadzono więc badanie w celu oceny bezpieczeństwa i skuteczności natalizumabu podawanego raz na 6 tygodni w porównaniu z podawanym raz na 4 tygodnie u pacjentów z rzutowo-remisyjną postacią SM. Pacjenci z rzutowo-remisyjną postacią SM (RRMS, relapsing-remitting multiple sclerosis) leczeni wcześniej przez 12 miesięcy zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej natalizumab co 4 lub 6 tygodni. Neurolodzy badający oraz radiolodzy oceniający wyniki badania z rezonansu magnetycznego (MRI, magnetic resonance imaging) nie znali schematu leczenia pacjentów.

Wśród 499 włączonych do leczenia pacjentów stwierdzano niski wskaźnik nawrotów w obu grupach leczonych (nieskorygowany roczny wskaźnik nawrotów wynosił 0,02). Skorygowana średnia liczba nowych lub powiększających się zmian w obrazach T2 w 72. tygodniu wynosiła w grupie 6-tygodniowej 0,20 [95-procentowy przedział ufności (CI, confidence interval) 0,07–0,63] i w grupie 4-tygodniowej — 0,05 (95% CI, 0,01–0,22).

Zdarzenia niepożądane wystąpiły u 194 (78%) z 250 uczestników w grupie leczonej raz na 6 tygodni i 190 (77%) z 247 w grupie leczonej raz na 4 tygodnie, a poważne zdarzenia niepożądane wystąpiły odpowiednio u 17 (7%) i 17 (7%). Nie odnotowano żadnych zgonów. Wystąpił natomiast jeden przypadek bezobjawowej postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii (bez objawów klinicznych) w grupie leczonej raz na 6 tygodni i żadnych przypadków w grupie leczonej raz na 4 tygodnie; w 6 miesięcy po rozpoznaniu PML u pacjenta nie stwierdzono nasilenia niepełnosprawności, zatem przypadek zakwalifikowano jako bezobjawowy.

Badacze podsumowują, że stwierdzono różnicę liczbową w średniej liczbie nowych lub nowo powiększających się zmian hiperintensywnych w obrazach T2 w 72. tygodniu między grupami leczonymi natalizumabem podawanym raz na 6 tygodni i raz na 4 tygodnie, ale interpretacja różnic statystycznych (lub ich brak) jest utrudniona, ponieważ aktywność choroby w grupie raz na 4 tygodnie była niższa niż oczekiwano. Profile bezpieczeństwa natalizumabu podawanego raz na 6 tygodni i raz na 4 tygodnie były podobne. Chociaż badanie to nie było wystarczające do oceny różnic w ryzyku wystąpienia PML, stwierdzenie (bezobjawowego) przypadku podkreśla znaczenie monitorowania i uwzględnienia czynników ryzyka u wszystkich pacjentów otrzymujących natalizumab.

Źródło: Foley JF., Defer G., Zhovtis Ryerson L. et al. Comparison of switching to 6-week dosing of natalizumab versus continuing with 4-week dosing in patients with relapsing-remitting multiple sclerosis (NOVA): A randomised, controlled, open-label, phase 3b trial. Lancet Neurol 2022; 21(7): P608–619.