Opublikowany: 02/05/2023

Jednostronna subtalamotomia ultradźwiękowa kierowana rezonansem magnetycznym w leczeniu choroby Parkinsona

Aktualnosci_985x69021.png

W chorobie Parkinsona (ChP) leki są podstawowym sposobem leczenia, jednak niektórzy pacjenci doświadczają działań niepożądanych lub nie reagują dobrze na stosowane leczenie farmakologiczne. Jednostronna subtalamotomia ultradźwiękowa kierowana rezonansem magnetycznym (FUS-STN, unilateral magnetic resonance–guided focused ultrasound subthalamotomy) jest nieinwazyjną techniką chirurgiczną, która, jak wykazano, zmniejsza objawy ruchowe u pacjentów z ChP, przy czym do tej pory nie potwierdzono jednoznacznie długoterminowej skuteczności leczenia metodą FUS-STN.

Badanie miało na celu ocenę długoterminowych wyników leczenia jednostronnym FUS-STN u osób z asymetryczną ChP. Badaniem objęto 32 pacjentów w średnim wieku 56,0 ± 10,1 roku i średnim czasie trwania choroby 6,8 ± 2,8 roku. Pierwszorzędowym punktem końcowym była różnica w punktacji części motorycznej (III) Zunifikowanej Skali Oceny Choroby Parkinsona (MDS-UPDRS, MDS-Unified Parkinson's Disease Rating Scale) dla leczonej połowy ciała w stanie bez leku, ocenianych w punkcie wyjściowym i po 36 miesiącach od FUS-STN. Oceniono również wyniki dotyczące bezpieczeństwa, w tym zdarzenia niepożądane. Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały zmiany w wyniku MDS-UPDRS III po zastosowaniu farmakoterapii, podpunkty dotyczące sztywności, spowolnienia ruchowego, drżenia i objawów osiowych, a także łączne wyniki MDS-UPDRS III i MDS-UPDRS IV. Niepełnosprawność funkcjonalną i jakość życia oceniono odpowiednio za pomocą MDS-UPDRS II i PDQ39. Pacjenci dokonywali samooceny dotyczącej zmiany i satysfakcji własnej z leczenia.

Badanie wykazało, że wynik MDS-UPDRS III dla leczonej połowy ciała w ocenie bez leków poprawił się o 52,3% od wartości wyjściowej w okresie do 3 lat [zmniejszenie wyniku z 19,0 ± 3,2 do 8,9 ± 3,3, 95-procentowy przedział ufności (CI, confidence interval) 8,7 do 11,6, p < 0,001), a wszystkie specyficzne objawy motoryczne uległy poprawie w porównaniu z wartością wyjściową. Całkowity wynik MDS-UPDRS III bez leków był o 22,9% niższy po 3 latach niż przed leczeniem (36,8 ± 7,4 vs. 27,4 ± 6,2, 95% CI 6,0 do 11,5, p < 0,001). Nie zgłoszono żadnych działań niepożądanych powodujących niepełnosprawność lub innych opóźnionych działań niepożądanych. Wyniki MDS-UPDRS II, IV i PDQ39 oraz dawka lewodopy były równoważne wartościom wyjściowym.
Podsumowując, badanie dostarczyło dowodów na to, że wpływ zastosowania jednostronnego FUS-STN na objawy ruchowe ChP utrzymuje się w dłuższym okresie do 36 miesięcy od przeprowadzenia zabiegu. Leczenie było bezpieczne, nie zgłoszono żadnych działań niepożądanych powodujących niepełnosprawność lub późnych. Zgłaszana przez pacjentów niepełnosprawność funkcjonalna i jakość życia nie różniły się istotnie od wartości wyjściowych (równoważne brakowi pogorszenia w ciągu 3 lat trwania choroby). Odkrycia te sugerują, że FUS-STN jest bezpieczną i skuteczną opcją leczenia pacjentów z ChP. Potrzebne są dalsze badania w celu potwierdzenia tych wyników i określenia optymalnego wyboru pacjentów i czasu przeprowadzenia FUS-STN.

Źródło: Martínez-Fernández R., Natera-Villalba E., Máñez Miró J.U. I wsp. Prospective Long-term Follow-up of Focused Ultrasound Unilateral Subthalamotomy for Parkinson Disease. Neurology 2023; 100(13): e1395–e1405.