Choroba Alzheimera w wyniku „zakażenia” u osób leczonych hormonem wzrostu
W najnowszym wydaniu Nature Medicine opublikowano bardzo ciekawe badanie, które rzuca nowe światło na zrozumienie choroby Alzheimera (ChA) oraz potencjalne drogi jej transmisji. Badanie to dostarcza dowodów na możliwość jatrogennej transmisji patologii związanej z ChA, co może mieć znaczące implikacje dla praktyki klinicznej i badań nad chorobami neurodegeneracyjnymi.
Wiadomo, że ChA charakteryzuje się patologiczną akumulacją beta-amyloidu (Aβ) w mózgu i naczyniach krwionośnych (angiopatia amyloidowa naczyń mózgowych — CAA, cerebral amyloid angiopathy) oraz obecnością wewnątrzkomórkowych splątków neurofibrylarnych z hiperfosforylowanego białka tau. Istniejące dowody genetyczne i biomarkery istotnie wskazują to, że Aβ jest pierwotną przyczyną objawów ChA.
Omawiane badanie bazuje na wcześniejszych obserwacjach transmisji patologii Aβ i CAA u młodych dorosłych, którzy zmarli na jatrogenną chorobę Creutzfeldta-Jakoba (iCJD, iatrogenic Creutzfeldt-Jakob disease) po leczeniu w dzieciństwie hormonem wzrostu pochodzącym ze zwłok (c-hGH), zanieczyszczonym zarówno prionami CJD, jak i zarodkami (ang. seeds) Aβ. Autorzy donoszą o przypadkach biorców c-hGH, u których doszło do rozwoju otępienia oraz zmiany biomarkerów zgodnych ze spektrum fenotypowym ChA. Sugeruje to, że ChA, podobnie jak CJD, może mieć formy jatrogenne (obok form sporadycznych i dziedzicznych o wczesnym i późnym początku).
Uważa się jednak, że jatrogenna ChA jest wyjątkowo rzadka. Podobnie nie ma dowodów na to, że może dość do transmisji patologicznego Aβ poprzez codzienne interakcje międzyludzkie. Niemniej jednak, odkrycie możliwej jatrogennej transmisji podkreśla konieczność bliższego przyjrzenia się środkom zapobiegawczym dotyczącym procedur medycznych i chirurgicznych w celu uniknięcia przypadkowego przenoszenia choroby.
Zachęcamy do zapoznania się z pełnym tekstem publikacji w Nature Medicine, aby głębiej zrozumieć te znaczące odkrycia i ich potencjalny wpływ na przyszłe badania oraz praktykę kliniczną w dziedzinie neurologii.
Źródło: Nature.com